Samo życie! Czyli sto historii wokół nas!
Samo życie! Czyli sto historii wokół nas!
Bohater to osoba, która dokonuje jakichś niesamowitych rzeczy np.: rozwiązując wszystkie zadania z matematyki automatycznie stajesz się wielkim bohaterem dla całej klasy. Trochę dlatego, że dla nich dokonałeś rzeczy z ich punktu widzenia niemożliwej, ale bardziej z takiego powodu, że mogą od ciebie odpisać.
Będą cię nosić na rękach. Zabierać do kina, na zakupy i do klubu. Ale pewnego dnia, kiedy nie odrobisz zadania – momentalnie stracisz ich szacunek. Skończy się na tym, że mimo wszystko będziesz chciał odzyskać ich przyjaźń i będziesz robił dla nich wszystko, czego tylko będą chcieli. Zaczniesz kraść, kłamać, pić, palić i brać narkotyki tylko po to żeby się im przypodobać. Znów będziesz kochany. Kiedy w końcu zdasz sobie sprawę z tego, że robisz źle i będziesz chciał wszystko zmienić, może już nie być odwrotu.
Zaczną ci grozić i pokazywać, że im nie można podskoczyć. Staniesz się ofiarą. Będą się nad tobą znęcać. Będziesz próbował sobie z tym poradzić sam. Jest opcja, że jakoś wyjdziesz z tego cało, ale – jeżeli nie – to co ci pozostaje? W takich przypadkach dla wielu nastolatków jedynym wyjściem z ich punktu widzenia jest śmierć. Jesteś szara myszą i myślisz, że możesz liczyć tylko na siebie. Nikt nie widzi co się dzieje. Masz problem, ale nie masz z kim pogadać, bo nie wiesz komu możesz zaufać, a komu nie. Pewnego dnia bierzesz z łazienki żyletkę.
Siadasz w pokoju i po prostu czujesz się lepiej. Czujesz ulgę, bo wiesz, że nadchodzi kres twoich cierpień. Koniec z upokorzeniami. Zaczynasz ciąć! Zamiast bólu, czujesz ulgę. Jesteś szczęśliwy. W pewnym sensie w tym momencie stajesz się egoistą. Nie myślisz o tym, że kiedy rodzice wrócą do domu i znajdą cię zakrwawionego to pęknie im serce. Patrzysz z drugiego świata na to co się dzieje, kiedy ciebie już tam nie ma. Widzisz mamę, która bierze już piętnastą tabletkę na uspokojenie. Tatę, który bije głową w ścianę obwiniając się za twoją śmierć. Zastanawiasz się czy zrobiłeś dobrze.
Chcesz wrócić, aby opowiedzieć im o wszystkimi odwrócić bieg zdarzeń. Powiedzieć im o tym, że dzieje ci się krzywda – że sam sobie nie dajesz rady. Wyobrażasz sobie jak wtedy wszystko może się potoczyć. Biegniesz więc do strażnika stojącego przy schodach w dół, aby pozwolił ci wrócić. Takiej odpowiedzi się nie spodziewasz. Strażnik mówi, że nie możesz. Wiesz już, że twoja śmierć dało ulgę tobie, ale twoi najbliżsi nadal cierpią, a przecież wszyscy mogliście żyć długo i szczęśliwie.
Czasu nie da się odwrócić, wiec zanim coś zrobisz pomyśl kilka razy. Poszukaj innych rozwiązań. To tylko kilka przykładowych historii z życia człowieka, ale są ich setki, tysiące, miliony. O jednych czytamy w gazetach, a drugich doświadczamy na własnej skórze. Takie sytuacje pomaga zrozumieć Jacek Stachurski w swojej piosence,,Samo życie”. Bo:
,,Tak łatwo odejść i zostawić wszystkich bliskich nam ludzi,
Tak trudno pomyśleć, że oni będą za nami tęsknić…
Zawsze najpierw warto zastanowić się nad swoim czynem,
Bo jedno głupie zagranie może doprowadzić człowieka do bólu…
Pamiętasz to, jak prosiłam Cię abyś na siebie uważał ?
Powiedziałeś wtedy że zawsze jesteś ostrożny…
… To dlaczego teraz siedzę i płaczę nad twoim grobem?!’’
Aleksandra Karwan
