Bodo – gwiazdy nie gasną

W niedzielę, 6 marca, TVP 1 rozpoczęła emisję 13 -sto odcinkowego serialu,,Bodo” – opowieści o życiu bożyszcza  przedwojennego teatru i kina. Serial przyciąga nas świetnym aktorstwem, muzyką, tańcem, a także  zdumiewającą scenografią i charakteryzacją. Do tej pory obejrzeliśmy cztery odcinki z Antonim Królikowskim w roli głównej. Ja jednak chcę przybliżyć nie film, ale postać głównego bohatera. Poniżej postaram się dać myślę, że wyczerpującą odpowiedź na pytanie : kim był sam Eugeniusz Bodo?

 Bogdan Eugene Junod przyszedł na świat w Genewie, 4 dni przed nastaniem nowego stulecia, tj. 4 grudnia 1899 roku. Przez całe życie miał szwajcarskie obywatelstwo. Jego ojciec ( Szwajcar), z wykształcenia inżynier, prowadził własny kinoteatr,,Urania”. To tam młody Bodo, nazywany przez bliskich Bodziem, zaczął przygodę z aktorstwem. Ludzie jednak nie traktowali tego poważnie. Uważali, że Bodzio się do tego nie nadaje, nie ma talentu ani wyglądu. On jednak nie poddał się. Dużo pracował, ćwiczył, uczył się sam. W końcu uciekł  z rodzinnej Łodzi do Warszawy, żeby spróbować swoich sił na scenie i udowodnić, że wbrew wszystkiemu i wszystkim zostanie aktorem. Odrzucony jednak przez stolicę  trafił do Poznania, gdzie przeżył swój debiut. Niedługo potem trafił  znów do  Warszawy i tam zaczęła się dopiero jego prawdziwa kariera. Pseudonim sceniczny -,,Bodo” – który przybrał pochodzi od pierwszych sylab imion: jego pierwszego imienia ( Bogdan ) i matki ( Jadwiga Anna Dorota).

 Bodo zagrał w 32 filmach, dwa wyreżyserował, a do sześciu napisał scenariusze.  Był też producentem filmowym oraz współwłaścicielem kilku wytwórni. W 1932 roku zdobył tytuł Króla Aktorów Polskich, a w 1936 roku Króla Mody. Przed wybuchem II wojny światowej otworzył kawiarnię – Cafe Bodo.  We wrześniu 1939 roku uciekł do Lwowa i zamieszkał w pod lwowskich Brzuchowicach. Później postanowił wyemigrować do USA. Złożył dokumenty i w ten sposób ujawnił szwajcarskie obywatelstwo. Nie zdążył wyjechać. Został aresztowany przez NKWD. Umarł w łagrach w październiku 1943 roku, w wieku 44 lat. Teorii   na temat jego śmierci jest wiele i do dziś nie znamy prawdy w stu procentach. Wiemy jednak, że został pochowany w zbiorowym grobie. 2 października 2011 roku w Kotłasie na cmentarzu Makaricha odsłonięty został pomnik, będący także symboliczną mogiłą artysty.

Ola Lotycz